De papieren rail pass is mijn favoriete openbaarvervoerbewijs. Okay de NMBS wil graag dat ik het de Standard Multi noem, maar dat is een uitschuiver die ik ze graag vergeef.
Voor wie hem niet kent: het is een papieren ticket dat je koopt aan een automaat in het station. Je kan een eerste klasse of tweede klasse Rail Pass kopen. Elk ticket heeft 10 in te vullen lijnen. Voor elke rit tussen twee stations vul je een lijn in.
Met een Rail Pass op zak vertrek je op elk moment, naar welk station je ook wil in België. Een pen kan je nog in het station aan een vriend-die-je-nog-niet-kent vragen. Je kan ook een willekeurige reiziger meenemen, want hij staat niet op jouw naam geregistreerd. Het is vrijheid.
Het is dus ook privacyvriendelijk: de NMBS hoeft niet te weten wanneer ik van welk station naar welk station heb gereisd. En als ze statistiekjes willen trekken kunnen ze altijd anoniem de ingevulde Rail Pass analyseren.
Ik heb zelf altijd eentje voor eerste klasse en eentje voor tweede klasse op zak. Qua Everyday Carry wellicht de meest gebruikte tool in m’n portefeuille. Op piekmomenten gebruik ik een eerste klasse rit. Dan krijg ik nog wat werk gedaan in de iets ruimere en doorgaans rustigere wagons.
Ik hou van de papieren Rail Pass. Ze staat sterk als analoge herinnering aan het feit dat vrijheid en collectivisme niet per se tegengestelden hoeven te zijn. Ik hoop dat ze nooit verdwijnt.