Dit is eigenlijk begonnen als een korte reactie op de Netlash blog. Maar het werd me een beetje te veel om in dat kleine kadertje te proppen. Ik heb er dus maar meteen een artikeltje van gemaakt. Pagination dus. Of paginering.
Johan heeft met zijn artikel In search of the ultimate pagination een knap artikel geschreven. Ik raad je zeker aan om het eens te lezen, al was het maar om mijn opvatting te kunnen volgen.
Ik denk persoonlijk dat het hele concept van die uitgebreide paginering overbodig is geworden. Het is een lastig concept dat we oorspronkelijk uit boeken geërfd hebben. Uit de “Web 1.0”-periode, zeg maar. Daar was toen niet zo veel mis mee: het web was oorspronkelijk bedoeld als een soort van interactieve bibliotheek.
Met Web 2.0 zijn we echter geëvolueerd naar een web waarbij de focus op usability en de gebruiker zelf liggen. Het web is dynamischer geworden. En het bevat bovendien pakken meer informatie dan een boek. Het web is organisch geworden. Een navigatie moet in die zin voor mij dus ook organisch zijn: aan elk navigatie-element moet een semantische, logische waarde gekoppeld zijn. Van elke link moet duidelijk zijn wat er achter staat.
En dat is nu waar het hele concept van een paginering eenvoudigweg faalt. Wat zegt “pagina 17” over de inhoud van die pagina? Het is een onduidelijk en arbitrair element dat verwijst naar nog meer inhoud die door een computeralgoritme op pagina 17 is geplaatst. Een compleet betekenisloos element dus.
Bovendien is de informatie die we proberen te structureren niet meer op dezelfde manier opgebouwd als in een boek: ze loopt niet noodzakelijk lineair van A naar B. Neem daarbij de komst van browservriendelijke permalinks (in de aard van http://blog.zog.org/2008/01/de-schaterlach-van-de-dag.html) en het wordt meteen duidelijk waarom paginering overbodig is geworden: het is niet meer nodig om rechtstreeks naar een “nummer” (pagina) te verwijzen; dat gebeurt nu via links in een e-mail, of via uitgetypte links in drukwerk.
Daarbij komt dan nog eens een uniek concept dat de zoekmachine heet. Elk CMS of elke blog heeft er wel een geïmplementeerd. En anders is er nog altijd Google. Zoekmachines zijn vele malen efficiënter en sneller dan ‘collega paginering’. Mensen die willen browsen door blogposts of zoekresultaten, zullen trouwens liever browsen aan de hand van ‘Volgende’ en ‘Vorige’. Op een bepaalde pagina kunnen klikken is een volledig zinloze actie: hoe weet je nu of het zoekresultaat dat je nodig hebt op pagina 12 staat? Wie weet staat het wel op pagina 11?
Conclusie: paginering is een achterliggende gedachte die je in een Serverside Language (PHP, ASP e.a.) weliswaar moet “toepassen”, maar die volgens mij nooit echt in de vorm van een paginering in de user interface naar boven zou moeten of zelfs mogen komen. It has become a thing of the past. Obsolete. Of in W3C-termen: pagination is deprecated.