Ik heb het in het verleden al gehad over het gebruik van gratis lettertypes. Het mag duidelijk zijn dat ik graag overdrijf als ik een blogpost schrijf. Dat komt eigenlijk vooral door het feit dat mensen de gewoonte hebben om maar de helft te onthouden van wat je schrijft, dus als ik overdrijf hoop ik stiekem dat er toch een half afgezwakte boodschap blijft hangen.
Wie het vorige artikel gelezen heeft, weet dat ik in pricipe geen fan ben van gratis lettertypes en dat om verschillende redenen. Één van mijn lijfspreuken is dat je met een tiental professionele lettertypes in principe alles kan maken wat je nodig hebt. De lettertypes die bij het beruchte Adobe pakket zitten voldoen meestal meer dan genoeg aan de eisen van eenderwelk ontwerp. Als het niet lukt om met één van die paar lettertypes een ontwerp te maken dat sprekend genoeg is, dan schiet je in mijn ogen als designer op vlak van typografie gewoon nog tekort.
Maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat er geen bloedmooie andere fonts bestaan. Slechts heel zelden vind ik er echter eentje tussen de hopen gratis lettertypes dat de moeite waard is. Museo is echter zo’n uitzondering, en wat voor één…
Bloedmooi vind ik die letters. Jos Buivenga levert met Museo een enorm grote en zinvolle bijdrage aan de onnoemelijk grote hoop gratis fonts. Maar hij is wel de uitzondering die de regel bevestigt: door de band genomen zijn gratis lettertypes niet nodig.
To be continued, that’s for sure…