In 2018, schreef ik over hoe Mono een Remote First bedrijf is. Het is nu 2021, we zijn een pandemie en drie jaar verder. We zijn ondertussen met zeven. Dat brengt nieuwe inzichten.
Ik moet toegeven: de term remote past niet bij mijn visie. Werk op afstand roept een beeld op van afstand tussen mensen. Dat hoeft niet zo te zijn. Voor mij ging het al sinds dag éen over keuzevrijheid. Ik schreef dat ook al in 2018. Het was eerder een visie dan een specifieke uitvoering waarbij iedereen op afstand moet werken. Je kan vrij zijn om te werken waar je wil en toch een gevoel van nabijheid hebben. Niet artificieel door een dagelijkse stand-up te organiseren, maar door aan hetzelfde doel te werken.
In 2021 worden bedrijven in de kenniseconomie verplicht om te werken op afstand. Ze maken die switch kennelijk vaak zonder visie. En met hoop dat we “wel terug naar normaal zullen terugkeren.”
Was normaal dan zo goed? Waren we niet al jaren de foute weg ingeslagen met onze burn-outcijfers? Op dit moment concluderen dat telewerk de burn-outepidemie veroorzaakt, lijkt erg kort door de bocht. Iedereen terug naar kantoor roepen lost het probleem niet op. Onze kenniseconomie groeit elk jaar, maar de manier waarop we met werk omgaan heeft wortels in de productie-economie die 100 jaar oud zijn. Het is een denkpiste die we best samen verlaten: vakbonden, ondernemersorganisaties en politici incluis.
Concrete verandering? Dat is van controle naar vertrouwen. Dat is geen tijdregistratie. Dat is werken van waar je wil. Dat is actief werknemers coachen om voldoende vakantie te nemen. Dat is voldoende vakantie opnemen. Dat is vanuit het bedrijf extra collectieve vakantiedagen inlassen. Dat is mentaal welzijn financieel ondersteunen waar de overheid dat niet doet. En mentaal welzijn bespreekbaar maken.
We vinden het zelf vervelend wanneer de overheid ons goedbedoelde regels oplegt. En toch doen we met onze werknemers exact dat. Ik hoop dat we vanaf 2021 wat meer empathie kunnen vinden. Ik zie graag een toekomst waarin mijn collega ondernemers minder nadenken over telewerk vs werken op kantoor. En meer nadenken over hoe we vrij werken praktisch kunnen organiseren.